CITA-CITA 2

Dahulu semasa kecil, saya juga menyimpan cita-cita dalam poket belakang seluar, mahukan kereta mainan yang besar dimana saya muat di dalamnya dan memandunya sempena hadiah ulangtahun kejadian saya. Ketika zaman itu, bagi sesiapa kanak-kanak yang mendapat hadiah tersebut terutama sekali kanak-kanak lelaki amatlah beruntung dan wajib bersyukur. Tetapi hadiah sebegitu ketika itu, hanyalah mendapat kepada kanak-kanak yang bapanya bergaji rm5 ribu keatas. Namun saya tetap bersyukur dengan hadiah kereta mainan kontrol yang saya dapat. Walaupun kecil, saya boleh buat drift dengan tayarnya. hanya perlukan pengiraan tepat antara laju, brek dan pusing. Sehinggalah suatu hari. Pak Itam saya mahu 'let-go' kereta mainan yang boleh dipandu milik anaknya kerana anaknya sudah besar dan tidak muat lagi. Terus dia baginya kereta itu kepada sini. Kereta itu terletak di rumah di depan mata. Peluang yang datang tiba-tiba. Cuma malangnya, anaknya lebih muda 8 tahun daripada saya. What do you expect? Ini bukan cerita lawak tapi kisah benar tahu. Tapi seperti kata-kata orang, jenaka paling mudah buat orang untuk ketawa ialah jenaka tentang kekurangan seseorang atau keLEBIHan seseorang. HIHI